Interview met Elly de Groot

Een artikel over de oude melkfabriek is niet compleet als er geen interview bij zit met de bewoonster van de oude directiewoning: Elly de Groot.

 Ze woont al haar leven lang in Morra-Lioessens met uitzondering van een kleine 2 jaar toen ze een jaar of 8 was. Haar ouders besloten toen de toekomst in Schotland te zoeken. De regels voor boerenbedrijven werden hier steeds strenger en haar vader wilde, als kleine boer, die regels ontvluchten. Zo vertrok het hele gezin dat naast vader en moeder en Elly uit nog 6 kinderen bestond naar het onbekende Schotland.

Tussen aankomst in Schotland en start van de basisschool daar, zat een voorjaarsvakantie waarin Elly genoeg Engels oppikte om op school met weinig moeite mee te kunnen doen.

Elly had er geen moeite mee om te vertrekken, haar oudere broers en zussen hadden er meer moeite mee en sommigen vonden het maar niets. Maar het hele avontuur duurde maar 2 jaar, toen was de familie weer terug in Morra-Lioessens en ging wonen in de oude directiewoning. Op, volgens Elly, de mooiste plek van zowel Morra als Lioessens. Haar vader ging werken in de koekfabriek in Hallum, Elly ging naar de lagere school in Lioessens. Tot nu toe is dit huis haar woonstee gebleven. Het huis is inmiddels haar eigen bezit en deelt ze met haar twee zoons. Met de oude melkfabriek heeft ze niets te maken. Haar vader heeft de gebouwen wel in zijn bezit gehad en eropslag voor caravans gehad en delen verhuurd aan kleine bedrijfjes. Er heeft ook klein vee gestaan, paarden, ooit was er een benzinepomp, een tectyleerbedrijf, bedrijfje wat horren maakte en er heeft een garage in gezeten. Maar nu ongeveer 20 jaar geleden is de fabriek door Elly’s vader verkocht en sindsdien is er niet veel meer mee gebeurd.

 Als je tussen beide dorpen in woont kan je natuurlijk ook mooi de verschillen zien. Volgens Elly is dat eigenlijk heel eenvoudig: in Morra zijn ze wat vrijer en gaat iedereen min of meer zijn eigen gang en in Lioessens zijn ze wat behoudener en  is het één  grote familie waar je als buitenstaander minder snel tussen komen. Je ziet ook veel jonge Ljussemers die met elkaar zijn getrouwd. 

 Na de middelbare school is Elly een Agogische opleiding gaan doen en daarna gaan werken als groepsbegeleidster in een verzorgingstehuis. Niet lang daarna werd ze benaderd door De Skûle in Metslawier, of ze daar niet wilde solliciteren. Nadat ze aangenomen was ging ze daar aan de slag als groepsverzorgster. Op dat moment was ze de enigste. Als zij vrij was, was er doodleuk geen groepsverzorging. Langzaam maar zeker kwamen er  meer cliënten en werden de groepsverzorging uren uitgebreid en kwam er  ook meer personeel. Door de jaren heen is Elly steeds meer activiteitenbegeleiding er bij gaan doen. En In 2003 is Elly gestopt met het werk als groepsverzorgster en werd ze activiteitenbegeleidster in De Skûle. Het werk waar ze in zit vraagt wel om een constante bijscholing en training. De hulpvragen worden ingewikkelder, de mensen zijn vaak meer en langer ziek en de techniek veranderd ook constant. Ze is dus eigenlijk al haar hele werkzame leven lang al bezig met bijscholing. Dat zal waarschijnlijk ook wel zo blijven.

 Naast haar werk is Elly actief in de dorpen. Ze zit in het Dorpsbelang van Morra, ze is voorzitter van de zending commissie, ze zit in de redactie van de website en is vrijwilligster in de schoonmaak van de Stikel. 

 Het huis waarin ze woont is aan de buitenkant nog in redelijk originele staat. Aan de binnenkant is het echter nogal veranderd. Logisch ook, als je ziet hoe hoog het plafond in de hal is. Zo hoog waren de plafonds overal. Het huis en het oude kantoorgebouw is gebouwd in een stijl die op die van de architect Berlage lijkt. Het is geen monument. Aan de voorkant is een opmerkelijke verandering aangebracht. Aan de rechterkant, als je vanaf de weg naar het huis kijkt, is ooit een serre gebouwd. Later is deze bij het huis gevoegd en nu een deel van de woonkamer. Deze serre is gebouwd omdat één van de bewoners van het huis toen TBC had. Dat werd genezen door de patiënt veel te laten rusten in de frisse lucht. Daarvoor werden wel tenten in tuinen gezet, maar ook serre’s gebouwd waarvan alle ramen en deuren naar buiten opengezet konden worden.

Op mijn vraag of ze ooit hier weg wil antwoordt Elly resoluut: „Nee”. Logischer antwoord kan natuurlijk niet als je op het mooiste plekje van Morra-Lioessens woont!

Feike van der Zee