In gesprek met…
Gert ter Harmsel en Veronika ter Harmsel Havlíková namen in 2016 de oude hervormde Pastorie over van de zwager en zus van Gert; Gerard en Hannie van der Woude. Zoals u kon lezen in het artikel over evacuees in de 2e wereldoorlog, speelde de oude pastorie een rol in dat verhaal. Vandaar mijn keuze om de huidige bewoners eens te interviewen. Gert en Veronika waren al lang bekend met Morra. Gerts’ zus Hannie woonde al sinds 1984 met haar man.

Het huis zelf is rond 1860 gebouwd, althans een deel ervan. Er zijn vermoedens dat het huis nog in de 19e eeuw verdubbeld is qua grootte. Verschillende elementen in het huis wijzen erop, maar zeker ook de gevelsteen die naast de kleine voordeur zit en pas vorig jaar onder de klimop vandaan kwam! Dominees konden toen nog bij een beroep eisen stellen aan de woning die ze via het kerkbestuur mochten bewonen. Op de gevelsteen wordt gesproken over “de in 1894 verbouwde pastorie”.
Gert heeft voor zijn werk over de hele wereld gezworven. Hij heeft altijd in de logistiek gezeten. In 1989 is hij bij Ahold gaan werken. Officieel woonde hij toen in Soest, maar hij zat voor zijn werk regelmatig in Centraal Europa, m.n. in Tsjechië. Via Brussel stuurde Ahold Gert naar Zuid en Centraal Amerika en woonde hij 5 jaar in Buenos Aires. Toen Ahold in 2003 in een diepe crisis belandde kwam daarmee tevens voor hem een einde aan het avontuur Ahold. Hij is toen voor zichzelf begonnen in Centraal Amerika. Na een jaar werd hij benaderd door zijn oude werkgever: De Rijke Transport en Warehousing. Hij is toen daar weer in dienst getreden en werd wederom uitgezonden naar Centraal Europa met woonplaats Praag, Tsjechië. Daar leerde hij zijn huidige vrouw Veronika kennen.
Veronika is een echte Praagse. Via Gert leerde ze Nederland, Friesland en Morra kennen. Want ondanks alle omzwervingen over de hele aardbol was Morra voor Gert toch een vast punt in zijn leven. Hij logeerde met enige regelmaat bij zijn zus en zwager in de oude pastorie. En ook Veronika kwam graag mee naar Morra.
Toen Gert’s zus alleen overbleef in het huis besloot ze te gaan verhuizen. Het huis was haar te groot geworden. Op datzelfde moment ging Gert met pensioen en besloten ze samen, na 15 jaar Praag, op enig moment weer in Nederland te gaan wonen. Toen Veronika hoorde dat haar schoonzus de pastorie in Morra wilde verkopen was het snel besloten. Ze zouden de pastorie overnemen en in Morra gaan wonen. Voor zoon Erwin was de overgang waarschijnlijk het grootst. Erwin woont ook in Morra en ging eerst in Dokkum naar school en nu in Leeuwarden. Een hele overgang van Praag naar Friesland!
De tuin is inmiddels het pronkstuk van het huis geworden. Uit bewaarde rekeningen uit 1865 bleek dat de oorspronkelijke tuin was aangelegd door tuinarchitect Gerrit Vlaskamp. De tuin werd destijds in 1865 in opdracht van Ds. Reddingius aangelegd.
Hoe de tuin er toen precies heeft uitgezien is onbekend, maar de tuin is nu weer zoveel mogelijk naar de ideeën van Gerrit Vlaskamp over de inrichting van tuinen gerenoveerd. Gert en Veronika wilden de tuin graag in originele staat terugbrengen en iedereen kan zien dat dat prima gelukt is. Als over een paar jaar de jonge aanplant ook tot wasdom is gekomen zal het een prachtig geheel zijn.
Er zijn meerdere tuinen van Vlaskamp bewaard gebleven ook in onze regio. Zie voor meer informatie http://www.gerrit-vlaskamp.nl. Het huidige ontwerp is gemaakt door Nico Kloppenborg uit Mantgum.
Over de geschiedenis van het huis is nog niet alles bekend. Wel is bekend dat de bewoners voordat de zus van Gert er woonde Albertus Daan met zijn vrouw waren. Daan had het huis weer van zijn moeder gekocht of geërfd. Wat er direct na de oorlog met het pand is gebeurd weten we niet. Wellicht is het een tijd verhuurd geweest door de kerk die eigenaar was totdat Albertus Daan het kocht.
Nieuw is de schuur die sinds enige tijd op het erf staat. (Nico Kloppenborg noemt het “koetshuis”). Vroeger hadden dominees vaker zo’n schuur of stal. Een dominee hield vaak ook wat vee om naast de “pastoraliën” in zijn inkomen te voorzien en dan was zo’n schuur of stal natuurlijk wel nodig.
Mocht iemand nog informatie hebben over de geschiedenis van de pastorie dan hoort Gert dat graag.
Een mooi pand met een mooie tuin en een hele geschiedenis erbij is bewaard gebleven voor Morra dank zij particulier initiatief!
Feike van der Zee